Sauter 182

Beschrijving

West-Duitse Sauter 182 kwaliteits vleugel. Deze vleugel is voorzien van de allerbeste houtsoorten en maakt gebruik van het beroemde Renner mechaniek. De kast is hoogglans zwart met wel wat craquelé in de lak. Toch ziet dit instrument er verzorgt uit. Deze vleugel verslaat met gemak de meeste van zijn Aziatische broeders en zal zeker een stuk langer in goede conditie blijven. Wilt u zich verwennen met iets goeds en ook nog voor een hele schappelijke prijs, kom dan even langs om dit pareltje te bespelen.

Geschiedenis van Sauter piano’s en vleugels

Carl I en Johann

Sauter Piano’s en Vleugels opgericht in 1846 en bestaat in 2016 dus 170 jaar, maar eigenlijk bestaat het bedrijf al bijna 200 jaar als je de voorgeschiedenis erbij meerekent. In 1819 werd namelijk het bedrijf al opgericht, dat Carl Sauter in 1845 overneemt en vanaf 1846 onder zijn eigen naam voortzet.

Daarom laat Sauter zijn eigen geschiedenis beginnen bij het pianoatelier van Johann Grimm (1790-1845), die was opgeleid bij een Weense pianobouwer en die in 1819 in Spaichingen in zijn eigen bedrijfje tafelpiano’s begint te bouwen. Vanaf 1936 komt zijn neef Carl Sauter bij hem werken. Carl wordt door Grimm als zoon aangenomen, zodat Carl Sauter, nadat Johann Grimm in 1845 komt te overlijden, het bedrijf van hem erft. Zijn personeelsbestand groeit uit tot ruim tien medewerkers, waarmee de werkplaats zich tot een heuse fabriek heeft ontwikkeld.

In 1863 komt Carl Sauter te overlijden en wordt het bedrijf voortgezet door zijn weduwe en zijn zoon Johann Sauter (1846-1909), die ondertussen ook het pianobouwvak had geleerd en op zijn reizen, waaronder naar Amerika, veel nieuwe kennis had opgedaan.

Carl II en Hans

De piano ontwikkelt zich tot een steeds beter en populairder instrument en er vindt tevens industrialisatie plaats. Ook de Sauterpianofabriek volgt deze ontwikkelingen. In de gemoderniseerde fabriek van Carl Sauter II (1870-1948), die in 1909 de leiding van zijn vader Johann overneemt, wordt gebruikt gemaakt van diverse machines. Carl Sauter II loodst het bedrijf door twee wereldoorlogen en mag de heropbouw na 1948 helaas niet meer meemaken. Zijn zoon Hans Sauter (1921-1968) paste in de volgende twintig jaar veel nieuwe kennis en techniek toe.

Carl III

Het bedrijf floreerde en onder leiding van de broer van Hans, Carl Sauter III, werd er in drie fases tussen 1974 en 1983 een nieuw fabriekscomplex opgezet buiten Spaichingen. In de toptijd werden met 150 medewerkers zo’n 2000 instrumenten per jaar gebouwd.

Maar er vonden ook ontwikkelingen op technisch gebied plaats. Zo zorgde het door Sauter ontwikkelde dubbele repetitiemechaniek (R²-mechaniek) met een speciaal veersysteem voor verbeterd repeterend vermogen en een preciezer reagerend mechaniek, waarmee men het speelgevoel van een vleugel kreeg.

Dat Sauterinstrumenten zeer werden gewaardeerd, bleek wel uit de “Diaspon d’Or” die werd verkregen voor de Sauter 130 piano en de Sauter vleugel van 1,85 m. In 2007 volgde nog een onderscheiding voor de Sauter Carus.

(Carl IV) Ulrich

Net als de andere Duitse pianobedrijven, kreeg ook Sauter het begin jaren negentig erg moeilijk. Bechstein had in 1993 nog niet zijn faillissement aangevraagd of Sauter volgde. Maar gelukkig vond Ulrich Sauter (1952-), de zoon van Hans die sinds 1982 werkzaam in het bedrijf was, een investeerder: Otto Hott (1940-). Carl Sauter III trok zich terug en Hott verwierf een meerderheidsaandeel. Samen zetten ze het bedrijf voort onder de naam Carl Sauter Pianofortemanufaktur GmbH & Co. KG. De 10.000 m² productieruimte werd gehalveerd en te huur aangeboden en er bleven nog zo’n zestig mensen over die dagelijks twee piano’s en jaarlijks honderd vleugels produceerden. Vijftien jaar later veroorzaakte de wereldwijde ‘kredietcrisis’ voor stagnatie, waar ook alle Duitse pianobouwers veel last van ondervonden. Sauter bouwt nog steeds zijn instrumenten, die alle het BVK-certificaat dragen, in eigen Duitse fabriek. Naast de klassieke pianomodellen, is er een hoogwaardige M-lijn (Meisterklasse) met het verfijnde R²-mechaniek en een designserie met prachtige piano’s en vleugels die ontworpen zijn door Peter Maly.

Het paradepaardje tot slot is de Sauter 275 concertvleugel, waarin alle gepatenteerde nieuwe technieken van Sauter zijn verwerkt, zoals de Titan-Duplex (2005). Sauter heeft op diverse punten staal vervangen door titanium met een zeer lage elasticiteit. Dit stugge materiaal heeft als eigenschap dat het zeer goed trillingen geleid.